Busje komt zo ...

Even denken we nog dat we met vakantie zijn! 

Drie uur ronddarren op Schiphol, veertien uur in de lucht hangen met Garuda Airways, uitstappen in een zwoel Jakarta ....

Lekker in een ruime airco bus naar ons hotel, waar we erg naar verlangen na 24 uur zonder bad of bed! 

Maar zo gaat dat niet.

Reizen is werken! We gaan eerst een wandeling door oud Batavia maken, langs de VOC pakhuizen of wat daar van over is. De grote houten VOC schepen bekijken in een open lucht museum ... Het is heel erg warm hier ...

En ondertussen wordt het ons duidelijk.

Het klamme zweet, de geur van een vieze stad, de blauwe dampen van allerlei soorten gemotoriseerd verkeer,

en de armsten der armsten die hier leven, onder viaducten en langs open riolen, van wat de rijken als afval wegdoen ...

We zijn in een totaal andere wereld! Jakarta! Java!

9 september half acht 's morgens. We verlaten Jakarta al na een korte nacht. Het is opnieuw warm en drukkend. Ook op de vroege morgen. Als blije kinderen stappen we in deze heerlijke airco Panorama bus. Onze reis over Java gaat beginnen!
Duizend kilometer met Bambang en Sukanto in de bus.
Java is 1000 kilometer lang én vol. Het is een van de meest dichtbevolkte gebieden ter wereld.

Dit is een beeld van het ochtendspits verkeer in Jakarta. Het rijdt links hier en krioelt zonder merkbare regels door elkaar naar voren. Opvallend veel motoren en scooters.

Voorsorteren door de motoren. Bij elk kruispunt start met hen een TT race zodra het licht op groen springt.

We zien nu, na een wandeling door 'oud Batavia' ook het andere Jakarta. Maar vergis je niet. De krotten van de armsten staan tot aan de randen van de glazen puien van deze wolkenkrabbers!

Bambang onze fantastische chauffeur voor negen korte, maar vooral ook lange en leuke reisdagen.

Langzaam 'verkeer' heeft hier eigen kruispunten in de lucht. Gelukkig maar!

Ach aan onze kant valt de drukte nog wel mee ... PARIWISATA staat op elke toeristenbus. Dat is lekker duidelijk.

Zo dat was Jakarta. Nu een stukje landelijk rijden. Sukanto, de bijrijder, gaat er even rustig voor zitten. Scroll maar lekker door deze lange reis van plaatjes, van Jakarta Java tot Lovina Beach Bali.

Door rustige dorpjes ...

Door drukke centra ...

Hé, een echte kapokboom! We stoppen even voor een eerste fotomoment ...

De geplande stop bij een hele enge hoge verkeersbrug! Wel even in het diepe dal kijken ...

Zo diep!

Zoek deze rivier maar even op in je atlas van Java

Als we moeten wachten voor een stoplicht, komen de verkopers er direct aan. Sukanto beduidt ze dat wij niets willen kopen ...

Bedelaars zien ook hun kansen, ...

En strompelen verder in de dieseldampen.

Plaspauze, fotomoment, snacks voor onderweg inslaan. Dit zal zich nog vele keren herhalen!

Het wordt opeens groener om ons heen ... Is dit rijst? We zijn bijna in Bandung! Elf uur gebust vandaag. We hebben Japans [!] gegeten in een nabij gelegen Shopping Mall met de naam Paris.

Om zeven uur zitten we vandaag al in de bus. Op weg naar Pangandaran. De bus moet al snel gevoed en gelaafd worden met diesel.

Niet gratis hier.

Het is warm en we willen best weer in de koele bus.

Om de lunchtijd te bekorten geven we onze wensen in de bus al vast door. Onze reisleidster communiceert dat dan ruim op tijd met de eetgelegenheid. Die logistiek werkt fantastisch.

Na de lunch. Wat een verschillende bouwsels komen we tegen.

Zo zie je wel een stukje dagelijks leven en bewegen van de Javanen. Het voelt echt als op reis zijn. Reizen is dan een werk-woord.

Die tekening op deze en andere foto's komen van een spelletje ... De reisleidster wil toch graag van iedereen weten wat ze nog niet van hen weet... We tekenen onze verborgen pleziertjes in stripvorm op de ramen van de bus. Er zit veel creativiteit in ieder verborgen. Daar doen we als groep ruim twee weken ons voordeel mee.

We glijden verder door het landschap.

De omgeving verandert regelmatig.

Vraagtekens over deze hondenkar? Ponywagen?

Winkels waar we net niet in kunnen kijken.

Wij in de bus, maar er gaat wel eens een trein ...

De bergen komen dichterbij.

Bamboo verwerkingsbedrijf voor de bouw.

En dan zien we ze echt voor het eerst .. Rijstvelden.

Nu gaan we beginnen met rijstreizen ...

Ik wil wel even langs deze winkeltjes lopen ... Chocola?

Gelukkig komt er snel een plas, beweging, snack inslaan stop. Als je tijd over hebt, zie je verkeer in allerlei gedaantes op dezelfde weg.

Nu is het menens. Fotomoment om nooit te vergeten! Wel een beetje eng zo dicht bij een ravijn, maar ...

Dit is wat we zien! Rijstvelden. Vlakbij Kampung Naga.

Het is al donker als we in Pangandaran aankomen. Opnieuw een dag van elf uur bussen. Wachtend op de kamersleutels eindelijk even sms-sen, app-en of facebook-en. Het is nog een beetje afkicken wat dat betreft.

De volgende morgen gaan we zelf aan het verkeer deelnemen. Nou ja, niet helemaal zelf. We zitten in een Becak. Net een fiets zonder stuur maar met menselijke trapmotor ... We ruiken en proeven Java nu zelf in een langzaam tempo. [zie ook elders in dit reisblog]

Maar 's middags gaan we weer ... bussen! Dit zie je links, [de Green Canyon]

Als je dit voor je ziet!

Werk aan de weg op Java. Van A naar Beter?

Kunnen hier twee bussen elkaar passeren?

De volgende dag laten we Pangandaran achter ons om vanavond in Yogyakarta aan te komen. We vertrekken al om 6.00 uur 's morgens.

Om acht uur stappen we in een aantal kleine motorboten om een deel van de route over het water af te leggen. Van Kali Peucang naar Cilacap. Een feestje voor al je zintuigen. En heel veel lekkere eerlijke frisse lucht!

Tsja, zo langzamerhand hebben we het uitzicht wel bekeken, zijn we uitgepraat, uitgepuzzeld en reisboek-moe. Het vroege opstaan, om vijf uur dus, eist zijn tol!

Vanuit Yogya, gaan we vandaag naar de Borobudur en de Prambanan. Twee hoogtepunten van de reis. Het is niet lang en ver bussen.

Hier krijgt Bambang niet alle ruimte. Sukanto steekt dan zijn hand, en als dat niet genoeg helpt ook zijn hoofd uit het linkerraam ... En we schuiven weer in elkaar.

Dit zie je niet veel. Gescheiden rijbanen voor motoren en auto's.

De Borobudur. Doel bereikt! Kan nu van menig Bucket list.

Na een heerlijke zondag in Yogya, waar wij de benenwagen hebben genomen, gaan we verder bussen. Om zeven uur 's morgens vertrekken we opnieuw voor een lange rit van dertien uur. Naar Malang. Onderweg een tussenstop in Solo om het Sultanpaleis aldaar te bekijken [zie elders in dit reisblog]

Vandaag ook: Feest in de bus! Er is er een jarig!

We hebben net heerlijke echte koffie gehad met een prachtige chocoladetaart voor de jarige er bij. Geanimeerd reizen we verder.

Het schijnt dat we Malang naderen ...

Maar het is spitsuur hier ...

En files, dus stilstaan. Genoeg te zien ondertussen.

Bij de volgende stop komt Sukanto uit de kast; hij wil liever Becak rijder zijn ...

Langzaam gaan we schemeren ...

Dag Mickey Mouse!

Ook wel weer mooi om te zien. Dag dag.

Nee hoor helemaal niet dichtbij Malang. Nog even doorrijden. In de schemering doen we nog wat rek en strek oefeningen!

Nog één keer tanken vandaag.

Hier laten we goede en slechte herinneringen achter ...

Ik weet niet wat deze man hier verkoopt ... Ziet er wel spannend uit. Pentol?

Kijk nou, er gaat hier ook een trein! Veel sneller! Een beetje opstand maakt zich van me meester. Ons was in eerste instantie ook een stukje 'treinreis' beloofd!

Het is te veel vandaag. Malang!

Even zo goed de volgende morgen verlaten we dit super comfortabele hotel al weer om half acht. Dus al weer om half zeven opgestaan om nog een beetje van het zalige ontbijt, met brood deze keer, te genieten.

's Morgens nog even om acht uur een kop koffie bij Toko Oen in het centrum van Malang halen ...

Dit is Malang uit de bus ...

Parkachtig af en toe, ...

en dan de sloppen weer door ...

Mensen wonen bijkans op straat, in de dieseldampen.

Wij zijn onderweg naar de Bromo vulkaan.

We moeten de bergen in. De Panorama bus kan daar niet wenden of keren, dus stappen we in twee kleinere toeristenbusjes. Ja heren, hier slapen de chauffeurs!

Andere wegen, andere verkeersdeelnemers.

We gaan hoog!

In Tosar bij de Bromo Cottages. Onze slaapplek voor vannacht.

Een uurtje rust en lunch, en hup in de Jeeps. Op naar de Bromo vulkaan. Dit wordt de meest gedenkwaardige middag van de hele reis! We moeten lopen, klimmen, dalen en weer teruggaan, ...

Na de Jeeps de benenwagen of, ... Het is anderhalve kilometer door het stuivende vulkaangruis, omhoog!

Levende paardenkrachten doen dat werk voor wie dat wil of nodig heeft ... [voor een verslag van het Bromo avontuur, zie elders in dit reisblog]

Op de terugweg gaat een Jeep stuk ... De mannen overleggen, geven wijze raad en concluderen allemaal het zelfde! Gelukkig wachten de andere Jeeps. Het wordt een beetje proppen maar we komen, met één Jeep minder, weer terug bij de Cottages.

Wat een view!

En dit is het wereld plaatje van het bijzondere vulkaanlandschap. Om nooit te vergeten!

Op de dag na de beklimming van de bromovulkaan, staan we om drie uur [03.00] op, om opnieuw met de jeeps naar een ander punt te gaan. Daar gaan we de unieke heel bijzondere zonsopkomst zien. Het is zo vroeg in de morgen en op die hoogte heel koud. Mar opnieuw wonderschoon, al snap ik best dat je daar anders over kunt denken. Je bent daar niet de enige. Je kan er over de koppen lopen. Echt waar! Daarna rijden de Jeeps ons naar de twee toeristische busjes, en die rijden ons naar de plek waar we de panorama bus hebben achtergelaten.  Nu zijn we aan het laatste stukje Java toe. Op weg naar de ferry en oversteek naar Bali. Bij het afscheid glundert Banbang met zijn envelop met inhoud bij aankomst in Lovina Beach. Hij heeft ons 1000 kilometers lang veilig over Java gereden. Langs soms ingewikkelde stukken weg, druk verkeer, smalle toeristische routes etc.. Wij hebben ons heel veilig bij hem gevoeld. Klasse!

Sukanto krijgt, als bijrijder, ook een envelop! Half zo dik gevuld als die van Bambang. Hij heeft elke avond de bus helemaal schoongemaakt zodat wij 's morgens weer in een nette bus de reis konden vervolgen. Bij ingewikkelde draai maneuvres heeft hij de chauffeur begeleid. Dat is ook Klasse!

Het briefje met DJOSER GROUP WELCOME gaat nu van de bus. Afscheid. Beide rijders gaan in drie dagen het hele traject terug naar Jakarta rijden. Wij hebben Java achter ons gelaten en zijn bij een paradijselijk strand op Bali aangeland. Morgen even niet bussen maar lekker relaxen in dit prachtige Resort.