Begrafenis ceremonie op Bali

Gisteren is een 80-jarige vrouw overleden. vandaag wordt ze begraven.

Het is rond het middaguur. We zitten lekker op het strand van Sanur Bali. Al een poosje horen we de klanken van een Gamalan orkest. Prettig geluid en zo typisch Balinees. Als het ritme feller wordt en de klanken heviger, kijken we naar waar het geluid vandaan komt. We zien veel Balinese mensen, mooi gekleed en kennelijk met elkaar aan iets bezig.
In badkostuum, met blote voeten door het hete zand, naar de hete stenen van het pad langs het strand. Mijn voetzolen branden. Als we dichterbij komen zien we dat hier een begrafenisceremonie aan de gang is. Fluks weer terug naar onze spullen. Grote badhanddoek om de heupen, slippers aan en fototoestel mee....
Dit is wat we zien:

De mensen komen naar de wagen met haar kist.

De kist wordt uitgenomen en vervoerd ...

Naar de plaats waar haar lichaam verbrand wordt.

Veel mensen in een kring bij elkaar.

Gebeden, gemurmel. Het Gamalan orkest voert de percussie op.

De omstanders blijven rond de kist bewegen.

Sommigen houden elkaar vast.

We begrijpen het niet helemaal maar kijken onze ogen uit.

De vrouwen zijn even weg ...

Er gaat iets gebeuren.

Nog een laatste offer, laatste groet?

De man links gaat over het 'vuur'.

De vrouwen komen nog één keer.

Het vuur wordt aangestoken.

De mensen trekken zich terug, maar blijven kijken.

Rook!

De tempel en de tafels met offers.

Kijken naar de verbranding.

Echt vuur!

Deze vrouw wil nog één keer ...

Tegenwoordig gaat de verbranding door technische ingrepen sneller.

Offers

Offers

De Gamalan mannen

Rustig wachten tot het vuur dooft.

De priester neemt nu zijn rol.

Helemaal alleen, niemand kijkt. Maar toch.

Rouwkleed in de lucht.

Behouden vaart ...

De as is verzameld en wordt samen met heel veel offers de zee ingedragen.

Bloemen begeleiden de oude vrouw tot in de zee.

Ergens ver weg worden de schalen geleegd en de offers achtergelaten.

De lege schalen worden op het strand aan de wachtende familie overhandigd.