Klappers!

De rijpe noot lijkt op een aap, vanwege de positie van zijn 'drie ogen'. In het Portugees worden die 'coco' genoemd. Vandaar de naam Kokos.

Nou even over kokosnoten. Wat een prachtig en bijzonder product. Kijk maar even mee wat er allemaal mee kan en gebeurt voordat wij over een kokosmatje lopen of Cocopeat in de bloemenborder strooien...!

Een volwassen kokospalm levert wel 120 noten per jaar!

De dag-oogst die verwerkt moet worden.

Je zou willen zeggen oud en jong werken er hard aan, maar ik zie alleen oude mensen heel zwaar werk doen.

De rijpe noot wordt gespietst op een scherpe punt.

De spies gaat er op drie punten in. Rond 'de evenaar' van de noot.

Zoveel gewicht heeft deze man niet, maar met alle kracht splijt hij de noot.

Eenmaal gespietst is er ook weer kracht nodig om hem los te trekken!

Handen én voeten zijn beide nodig bij dit werk.

Volledige concentratie, want het kan ook misgaan. De man moet niet in de spies vallen ...

Echt ambachtelijk handwerk.

Ook de oude vrouw neemt haar deel van de kokosnotenberg voor haar rekening.

Zo wordt onze kokosnoot geboren. Nog helemaal licht van haartjes. Die kleuren al bruin terwijl je er naar kijkt.

En gewoon weer verder ... In mijn bijzijn heeft deze dame de spies uit het voetstuk getrokken. Ze keek teleurgesteld en boos naar de spies, gooide hem over haar schouder en liep er mee weg. Alsof haar speeltje stuk was.

Even pauze en onze gids snijdt met een wel erg groot mes een gaatje in het 'derde oog' om de klappermelk er uit te laten. We drinken een slokje en het smaakt lekker koel en gewoon lekker!

Pas gespleten, nog licht groen.

Dit is niet zomaar wat en beslist geen afval. Alles wordt verwerkt en gebruikt. De vezels gaan naar de vezelindustrie voor kokosmatten, borstels en touw. Wat overblijft van de bast wordt verwerkt tot houtskool.

Ook gewoon mooi van de natuur.

De bolsters worden eerst gedroogd.

Daarna gestapeld in torens. die worden vanzelf een muur!

Achter dit mooie huis zien we een andere functie van de klapperboom.

Kijk de gestapelde bolsters wachten op verdere verwerking.

Deze oude dame raspt de witte vezelige vrucht. Waarschijnlijk wordt dat verwerkt tot Santen.

Helemaal Zen!

Kijk daar hangen ze. Een kokospalm kan zestig jaar oud worden en soms wel dertig meter hoog.

Bedrieglijk en romantisch gescharrel.

Dit is een artiest! Eerst even een peukje en een bekertje Arak. En dan ...

In sommige landen trainen ze apen om dit te doen. Hij klimt in een hoge klapperboom met een snelheid die nauwelijks te filmen is. Dit is zijn werk! Het verdient erg goed.

Drie keer per dag omhoog met een wit emmertje. Zie deze foto. In dat emmertje wordt de nectar uit de bloemen opgevangen.

Er is zoveel dat het emmertje elke dag drie keer geleegd moet worden. Steeds wordt op en andere plek een snee gezet om verse nectar te laten stromen. Zo blijf je wel lenig!

Dit is de 'vers geplukte' nectar.

Lekker koken en laten indampen .... in de bedrijfsruimte ...

Gestold is het palmsuiker geworden. Dat wordt voor goed geld verkocht. Het smaakt een beetje naar borstplaat. Puur suiker dus. Ik kijk voortaan met andere ogen naar een kokosnoot!