Lotus

Lotus

vrijdag 17 oktober 2014

Het paleis van de sultan van Surakarta


Op Oost Java heb je ook het sultanpaleis van Surakarta (in de volksmond Solo). Dat werd gebouwd in 1744. Net als het Kraton in Yogyakarta wordt ook dit paleiscomplex nog steeds bewoond door de sultanfamilie, maar in tegenstelling tot die van Yogya heeft de sultan van Surakarta geen politieke macht meer. 
Het paleis is niet erg goed onderhouden, en de aanwezige koetsen, schilderijen, krissen en zwaarden zijn vies en stoffig. 
De architectuur en koninklijke erfstukken zijn wel bijzonder.
Het heeft ongeveer dezelfde opzet als het paleis in Yogyakarta, maar dan veel kleiner en eenvoudiger. Minder pracht en praal, ook een beetje vergane glorie.
We zien onder andere een verzameling van minstens negen mini gouden koetsjes. van echt puur en massief goud! Die zijn aan de Sultan geschonken door toenmalig koningin Juliana. Zij kwam hier graag en vaak.
 



De ingang voor het volk. Dus ook voor ons. Er is nog een andere ingang, die is enkel en alleen voor de Sultan. Net als een achteruitgang. Die wordt alleen maar gebruikt voor de Sultans laatste rit uit zijn paleis ...




Een paleiszaal.


Deze enthousiaste gids leidt ons rond. Ze heeft van die echte Javaanse dameshandjes. Ze vertelt honderduit. Dat is maar goed ook want we mogen maar op heel weinig plaatsen fotograferen. De schoenen moeten uit. Uit respect voor de Sultan. We dragen ze met ons mee, net zo als zij dat doet. In een zwarte vuilniszak.

Gouden beelden.

De stoere leeuw. Kijk even links naar dat bord: Verboden voor vogels! of die hier kunnen lezen? Door de open paviljoens kunnen vogels gemakkelijk naar binnen vliegen ...

Detail van het plafond.

Aan kroonluchters geen gebrek.




Je even een sultan voelen in zijn stoel. Wat die zakdoekjes daar doen ...?

Tweemaal het nationale symbool: de Garuda

De Garuda in glas en lood.

Lege paleiszaal

Stoelbekleding in bijzonder weefsel, met lotusbloemdecoratie. De stoel is van Mahoniehout.

In dit kastje, van wortelnotenhout, staat een prachtig oud theeservies. Door het 'schitterende' ronde glas onmogelijk vast te leggen.

Voor de bijgebouwen waarin een aantal oude en zeer oude koetsen staan.

Zo'n glazen koets als waar Pieter en Margriet altijd op Prinsjesdag in rondreden. Er moet een relatie met Nederland in zitten ...
Dit vinden ze op Java leuk. Bloemen of zaden met een speciale vorm. Hier het konijn.

Hierachter is een 'museum'shop gevestigd. Het ruikt er muf. Ik koop niets.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

schrijf hier een reactie: