Lotus

Lotus

zaterdag 18 oktober 2014

Kampung Naga: Leven zoals je voorouders


Geen elektriciteit, geen internet en andere moderne gemakken van deze tijd. 
Wij willen niet meer zonder. Maar de bewoners van Kampung Naga hebben al eeuwen zo geleefd en hebben geen moderne snufjes nodig.  Kampung Naga is een klein authentiek en traditioneel dorpje, in de provincie West-Java. De bewoners houden de traditionele Sudanese gebruiken in ere en leven zoals hun voorouders hebben geleefd: zonder elektriciteit en alle gemak van deze tijd. 




Kampung Naga bereiken we door via een stenen trap van ongeveer 400 treden naar beneden te lopen. Wat je om je heen ziet, is betoverend: traditionele huisjes omringd door schitterende groene rijstvelden.


Overal Rijst!



Rijst!



Hier gaat het om: de rijpe rijstkorrel.

Vrouwenwerk!

Onze gids. Hij is het hoofd van het dorp.

Hij legt uit welke rituelen in dit dorp tijdens de verbouw van de rijst worden gevierd. Die lopen synchroon met de rituelen die worden gevierd als een vrouw zwanger is. Dus het zaaien, het groeien, het rijpen en het oogsten: bij alles hoort een termijn waarop een ritueel van toepassing is.

In deze houten bakken bewerken de vrouwen de rijpe rijst. Ieder gezin verbouwt zijn eigen rijst. De bakken worden door iedereen gebruikt. Er wordt nooit ruzie gemaakt over van wie welke rijst is ...

In deze visvijver wordt vis gekweekt voor eigen consumptie en voor de verkoop.

Iedereen in het dorp werkt. Van jong tot oud, totdat het niet meer gaat. Mensen worden hier zelden ziek. Als dat wel zo is moet je wel 400 treden de trappen op om bij snel vervoer naar een ziekenhuis te komen ... Ze sterven hier van ouderdom.

De trap naar boven. Kampung Naga is een volledig zelfvoorzienend dorp.

Op weg naar boven.

Vrouwenwerk: De was en de kippen verzorgen.

Deze dames trekken zich bijkans niets van ons bezoek aan.

De verbouwde Kardemon vruchten worden na de oogst buiten in de zon gedroogd.

De gezamenlijke dorpswasplaats.


Er staan in totaal 111 huizen in Kampung Naga. Dat aantal is altijd zo gebleven. Woningen mogen hooguit worden gerenoveerd, maar alleen als het niet anders kan. De bouwmaterialen die voor de renovatie gebruikt worden, komen uit de omliggende natuur. Daken zijn gemaakt van palmbladeren, vloeren van bamboe of van hout, en de wanden zijn gemaakt van gevlochten bamboe. Woningen moeten gericht zijn op het noorden of het zuiden en mogen niet worden geverfd.

Wel knus.


Onze gids neemt ons mee naar zijn huis dat hij van zijn ouders heeft geërfd en waar hij nu samen met zijn vrouw en kind woont. Hij laat de woonkamer zien, waar ook gekookt en gegeten wordt. Voedselresten worden via een opening in de keukenvloer naar beneden gegooid voor de kippen die onder de woning scharrelen.

Geen elektriciteit!


Hobbelpaard etc...

Camping Kampung Naga: de afwas staat te drogen.

De afwatering bij hoge waterstand van de rivier is ook geregeld.

Wat een rust en schoonheid.


Oude dames nog wat aan het vlechten.

Overal sporen van leven! Nooit met schoenen aan naar binnen.


De dorpsbewoners hangen het islamitische geloof aan. Maar, vertelt onze gids ons, het staat een ieder vrij te geloven wat men wil. Dorpsbewoners kunnen bidden in de houten moskee in het centrum van Kampung Naga. De oproep tot gebed gaat niet via harde luidsprekers maar met de bedug, een traditionele trom.



Kinderen communiceren graag met de toeristen.

En wat zien we daar? Moderne mobieltjes! Ja zij dus wel. Hoe laadt je die op zonder elektriciteit? Onze gids vertelt dat dat via zonne-energie gaat! Logisch toch? Of via een aggregaat op stoom ...



Spelen met een ballon. Van de toeristen gekregen.

Mooi he, zo! Hij kijkt ons na als we weer vertrekken.

De rivier die het dorp van het bos scheidt. Het is hun watervoorziening. Rijst verbouwen vraagt veel gebruik van water.

1 opmerking:

schrijf hier een reactie: